Het begint nu al. Over zestien jaar denkt ie er vast anders over.

Terwijl Ineke op stap is (voor het eerst weer eens zelf autorijden) krijgt Daan van papa de fles. Dat is wel handig aan thuiswerken.

Het afgelopen weekend was even een wat zwaardere periode in ons gezinsleven; Daan heeft het letterlijk wat zuur door reflux (melk teruggeven in mond/slokdarm en soms ook eruit), wat naast z’n kramp ervoor zorgt dat we met voeden en troosten een goede twee uur bezig zijn. Elke drie uur komt ie voor voeding. Reken uit ...

Ons varken ligt in bed. Het gromt en knort verkouden (opgezette slijmvliezen van de reflux, gok ik zomaar), maar we gaan slapen. Morgen hopelijk een goed en vruchtbaar gesprek met de huisarts. Tata!

Zit je dan met je darmkrampen en reflux; ben je na lekker gegeten te hebben nog niet klaar, maar begint het hele feest dan pas. Ondertussen hartstikke moe natuurlijk, maar slapen lukt zo toch echt niet… Ledikant staat al met hoofdeind omhoog, andere fles die inderdaad beter werkt (minder lucht naar binnen), lekker nog omhoog ...